Nova en Oer zitten allebei 'n beetje aan de uiteinden van het 'groene spectrum', zeg maar. Ze begrijpen dat niet van elkaar. Oer is een stoere gast, die alles doet zoals vroeger in de oertijd en die poep niet vindt stinken. Poep is normaal, puur natuur. En Nova - dat betekent 'nieuw' - is een beetje een tutje. Nou ja, tutje: Nova houdt van gemak, koopt plastic en wil dat alles 'lekker' ruikt. En als dat niet zo goed is voor de natuur zit ze daar niet zo mee.

Nova en Oer proberen erachter te komen of alles heel vroeger, in de oertijd, nou eigenlijk wel gezonder was. En waarom? Of waarom niet? En of we alle fabrieken en auto’s en zo niet kunnen afschaffen? En wat dan? Of vinden we iets uit wat de wereld weer schoon maakt?

Spelenderwijs wordt steeds duidelijker waarom we doen wat we doen. En hoe we de wereld weer fris kunnen krijgen. Je staat er nog van te kijken ... De meeste mensen zijn trouwens niet zo vies. Ja, ze laten hele vieze scheten, dat wel!

Tekst & spel: Annabel Ferdinand (speelt ook viool!) & Joris Lutz (speelt ook gitaar!). Enne: kun je vandaag niet: morgen (op dinsdag 22 juli) kun je deze voorstelling ook zien. Of je gaat gewoon nog een keer.