VVV Vlieland
Menu

Hoog(s)te punten

Door Anke Bruin-Kommerij, Boswachter Staatsbosbeheer, Vlieland.

Regelmatig spreek ik gasten die op alle Waddeneilanden geweest zijn en als laatste Vlieland bezoeken. Vervolgens komen ze tot de conclusie dat ze blijkbaar het mooist tot het laatst bewaard hebben. Vlieland geeft ze het echte Waddeneiland gevoel. De aankomst aan de rand van het dorp is mooi en zodra je het dorp verlaat is het alleen maar wadden natuur wat de klok slaat.

Vlieland is klein maar heeft een grote verscheidenheid aan landschappen.

Bossen van ruim 100 jaar oud, duinen, kwelder (het stuk land bij de Waddenzee wat alleen bij harde wind en hoog water onder water komt te staan), Kroon’s polders, Noordzeestrand en in het weekend de vrij toegankelijke Vliehors.

De bossen zijn ooit aangelegd, om het stuivende zand vast te houden. Het hoogste duin van het Waddengebied is ons Vuurboetsduin. Maar liefst 43 meter hoog opgestoven zand. Iedere gast die de kans heeft om dit duin te beklimmen zal dat ook zeker doen. Als dan ook nog de 18 meter hoge vuurtoren bezocht wordt, kan het uitzicht rondom adembenemend zijn. Uiteraard vooral bij helder weer. Dat is het (vooral) bij noordwestenwind. Het is dan zelfs mogelijk om het hoogste gebouw van Leeuwarden te zien. Ruim 60 km ver kijken dus.

Wat doen de meeste gasten?

Via schelpenpaden het eiland verkennen met de fiets, of één van de wandelroutes lopen. Fietsen langs de Postweg bij laag water en dan in de zomer zonder verrekijker lepelaars vlak bij hun eten bij elkaar zien scharrelen.

Of tijdens de vogeltrek in voor- en najaar duizenden vogels voorbij zien komen. Prachtig allemaal, maar waar ik de lezer nu graag voor uitnodig is om de andere hoog(s)te punten van Vlieland ook eens te bezoeken.

Ga bijvoorbeeld bij ons natuurkampeerterrein de Lange Paal eens het begrazingsgebied in. Het duingebied achter het bos. Kijk om je heen en zoek de dichtstbij gelegen hoogste duintoppen. Het heet daar Rug van het Veen. Het is een flinke klim om bovenop te komen, maar dan ligt de wereld wel aan je voeten. Je ziet enorme diep uitgeblazen stuifkuilen en kale duinrandjes gemaakt door looppaden van de Soay schapen die daar het duin open houden. Ik vind het een magische plek.

En ben je wel eens bij de uitkijktoren vlakbij het waterwin gebouw van Vitens geweest? Ga op de Postweg het eerste schelpenpad bij de Kolk omhoog, richting vuurtoren. Als je bijna boven bent, zie je het waterwin gebouw. Daar sla je links af een bospad op en na een klein stukje rechts de trap op. Daar staat een uitkijktoren, die weer een heel ander beeld geeft dan vanaf het Vuurboetsduin. Vooral bij een mooie zonsondergang zeer de moeite waard.

Nog een favoriet… de strandovergang bij het militaire kamp, helemaal aan het einde van de Postweg. Even het duin daar op lopen en rondom heb je dan uitzicht over een stuk Vliehors, de Noordzee en Kroon’s polders aan de waddenkant.

En dan is er dichter bij dorp natuurlijk ook nog Kooispleklid (lid is het Vlielandse woord voor duin).

Waar het bos rond het dorp aan de westkant op houdt loopt een fietspad, Pad van de Staatsschuur deze gaat langs een uitkijkpunt met een plaggenwal. Je kijkt hier uit over Kooisplek en Kooispleklid. Wandel daar ook eens heen. Er loopt een wandelroute, maar je mag ook zelf je weg kiezen. Je hoeft zelfs niet op de paden te blijven. Ga vooral je neus achterna.

Bergeend

Anke; over vogels gesproken, één van mijn lievelingsvogels van Vlieland is de bergeend, een prachtig gekleurde eend, met een knalrode snavel. Hij slobbert zijn eten bij laag water bij elkaar en is vooral dol op wadslakjes, ieniemienie slakjes.

Deze eend kon beter verbergeend heten, want ze broeden het liefst in verlaten konijnenholen. Vaak zijn ze bij laag water goed te zien vanuit de vogelkijkhut in Bomenland bij Dodemansbol, of op z’n Vlielands Bol van Dooie.

Kamperfoelie

Anke; lievelingsplanten heb ik ook, de mooiste is de kamperfoelie.

In bloei een tropische verschijning, die vooral ’s nachts zijn geur loslaat en dat is weer fijn voor de nachtvlinders.

De latijnse naam is trouwens caprifolium. Dat betekent blaadje van de bok. Aangezien de bijnaam van de Vlielanders geiten is, maakt dat deze plant echt bij Vlieland hoort.

Meer weten over de werkzaamheden van Staatsbosbeheer op Vlieland?

Boek dan eens een Staatsbosbeheer excursie bij Waddencentrum & Zeeaquarium De Noordwester of bij de VVV.