Ze varen langs de zuidkant het eiland. Ter hoogte van Lange Paal draait de boot weer, om koers te zetten richting de zandplaten tussen Vlieland en Terschelling. Iedereen krijgt een waadpak aan, een waterdichte tuinbroek inclusief laarzen. Tussen twee platen in gaat de Phoca voor anker, Harm laat de rib die achterop de boot hangt zakken en brengt ons in groepjes naar de eerste plaat.

De eerste plaat is een zandplaat die voor de Richel ligt. Op de Richel liggen zeehonden te zonnebaden. Als wij er rondlopen vertelt Josephine over het zand en de dieren; terwijl ze aan het vertellen is komen de nieuwsgierige zeehonden steeds dichterbij.

​

​

Bij de tweede plaat krijgen we instructies over het oude ambacht ‘garnalen vissen’. Met sleepnetten halen we de garnalen binnen. Heen en weer wandelend over de zandplaat met het net achter je aan, geniet je van de weidsheid van de Waddenzee. Bij ons op de plaat lag ook een zeehond nieuwsgierig naar ons te kijken.

De netten worden geleegd in een rasterbak boven een viskist. Onze netten bevatten wel garnalen maar voor het grootste gedeelte werden er zeedruiven gevangen, kwallen zonder tentakels.

​

​

Alle andere diertjes werden gescheiden en in doorzichtige bakken met water gezet, zodat we deze goed konden bekijken. In de netten hadden we naast garnalen en zeedruiven ook kleine platvisjes, heremietkreeftjes en krabben. Nadat we genoeg gesleept hebben, worden de garnalen meegenomen naar de boot en de andere dieren mogen weer terug in de Waddenzee.

Terug op de Phoca gaat Harm weer achter het stuur staan, en zorgt Josephine voor de garnalen. Ze kookt de schaaldieren in zout water uit de zee, waardoor de garnalen zoeter smaken.

​

Wil je ook een keer mee met de Phoca waddentocht? Deze kan je boeken via de Noordwester of aan de balie bij de VVV.